Arras Szczęśliwość rajska jest pierwszą tkaniną z serii Dziejów Pierwszych Rodziców zamówioną wraz z całą kolekcją przez Zygmunta Augusta i wykonaną w Brukseli w latach 1550–1560. Przedstawiono na niej wydarzenia z początku biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2.8–3.20).
Sceny rozgrywają się od lewej strony. Na najdalszym planie widzimy Stworzenie Adama, Stworzenie Ewy oraz Bóg Ojciec zapoznaje ze sobą Pierwszych Rodziców. W scenie głównej Zakazu spożywania owocu Bóg, wskazując drzewo wiadomości dobrego i złego, przestrzega ludzi przed jedzeniem jego owoców. Ci jednak nie słuchają – po prawej widzimy Grzech pierworodny i dalej, w jego konsekwencji Wygnanie z raju. Wydarzenia biblijne rozgrywają się w zadrzewionym krajobrazie, można tu znaleźć europejskie i egzotyczne zwierzęta i ptaki. Jednym z nich jest, widoczny po prawej stronie, dodo (Raphus cucullatus), wymarły ptak nielotny, zamieszkujący pierwotnie wyspę Mauritius. Bordiurę wypełnia flamandzka groteska z postaciami putt, nimf i satyrów. W dolnej bordiurze, przy lewej krawędzi widać rydwan z Minerwą, rzymską boginią mądrości, a po przeciwnej stronie, w podobnym rydwanie – Neptuna, rzymskiego boga morza. W górnej bordiurze umieszczony jest błękitny kartusz z łacińskim napisem, który w tłumaczeniu brzmi: „Bóg nakazał Adamowi i Ewie, by nie spożywali owocu z Drzewa Życia, ci zaś nieposłuszni, zostali wygnani z Raju”.
Tkanina dzieliła losy całego zbioru. 30 lipca 1553 roku zdobiła wnętrza zamku wawelskiego z okazji wesela Zygmunta Augusta z Katarzyną Habsburżanką. W roku 1572 król testamentem zapisał dożywotnio całą kolekcję arrasów swym siostrom: Zofii, Katarzynie i Annie, po ich śmierci miała ona przejść na własność Rzeczypospolitej. W roku 1578 arras, wraz z całą serią Dziejów Pierwszych Rodziców, został wysłany do Sztokholmu jednej ze spadkobierczyń, Katarzynie, królowej szwedzkiej. Powrócił do Polski w roku 1587 lub 1591. Był użyty do dekoracji zamku warszawskiego podczas ślubu Władysława IV z Cecylią Renatą we wrześniu 1637 roku. W czasie potopu, w latach 1655–1657 został wywieziony wraz z całym zbiorem w nieznane miejsce. W 1669 roku Jan Kazimierz zdeponował kolekcję w Gdańsku u Franciszka Gratty. Dwa lata później, w lutym 1671 roku wypożyczone z zastawu arrasy zdobiły klasztor i kościół oo. Paulinów na Jasnej Górze z okazji ślubu Michała Korybuta Wiśniowieckiego z Eleonorą Habsburżanką. W roku 1724 zostały wykupione i złożone na przechowanie w klasztorze oo. Karmelitów Bosych w Warszawie. W latach 1764–1768, po koronacji Stanisława Augusta Poniatowskiego, dekorowały Zamek Królewski w Warszawie. W 1785 roku przewieziono je z klasztoru Karmelitów do Pałacu Rzeczypospolitej, skąd w listopadzie roku 1795 zostały zrabowane przez carat i wywiezione do Petersburga. Tkanina była rewindykowana z ZSRR przed 1 września 1922 roku; na Wawelu znajdowała się od 28 września 1922. We wrześniu 1939 roku kolekcja została wywieziona z Polski. Ewakuowana przez Rumunię, Francję, Anglię dotarła do Kanady 13 lipca 1940. W lutym 1961 roku wróciła na Wawel.

Opracowanie: Magdalena Ozga (Zamek Królewski na Wawelu), Redakcja WMM, © wszystkie prawa zastrzeżone